Η Νοοτροπία της Διαφθοράς και της Αλαζονείας
Όλα αυτά τελικά ή από πάνω! Τέλος.
Αχ, Οπεκεπέ! Μια που είναι και οι μέρες τέτοιες που όλοι έχουν να λένε για αυτό το θέμα, ας το πιάσω και εγώ. Θέλω πολύ να δω τα δικά σας σχόλια από κάτω.
Λοιπόν, τι πιστεύετε; Είναι μόνο ο πολιτικός που "τρώει"; Είναι δηλαδή διεφθαρμένος; Εγώ αυτό που βλέπω είναι ότι εδώ υπάρχει μια ωραία και καλή νοοτροπία: από τη στιγμή που μπορώ να φάω, θα φάω. Αλλά κανείς δεν σκέφτεται τις συνέπειες. Είναι σαν να δέρνεις την οικογένειά σου και μετά αυτοί να σε φοβούνται και να σου λένε "ναι" σε όλα επειδή σε φοβούνται, όχι επειδή σε αγαπούν. Και εσύ καμαρώνεις σαν άρχοντας της κακιάς ώρας…
Μια μέρα αυτή η ώρα θα σας χτυπήσει την πόρτα. Διότι αν θέλετε να μπείτε και να το παίζετε άρχοντες, τουλάχιστον δημιουργήστε κάτι. Και μην δαχτυλοδείχνετε τους Έλληνες που δεν θέλουν να έρθουν να δουλεύουν σαν δούλοι στα χωράφια σας. Αλλά γιατί λέω μόνο για χωράφια, αφού εδώ μιλάμε για όλο το σύστημα, από τα αγροτικά μέχρι και τα καταστήματα; Μετά είναι τα ίδια άτομα που κάνουν τους μεγάλους σταυρούς, όπως και οι καταστηματάρχες, κατηγορούν το κράτος – δηλαδή όλες ανεξάρτητα τις κυβερνήσεις – ότι δεν βοηθάνε, ενώ είναι αυτοί που θα πάρουν τη βοήθεια αλλά θα συνεχίσουν να κλαίγονται και μαζί με αυτό να φοροδιαφεύγουν. Αχ, κατά τα άλλα, όλο το κακό το κράτος! Ρε, και καλό κράτος να είχαμε, είναι πώς το βλέπει ο καθένας. Αν βοηθάει τους καταστηματάρχες είναι καλό για αυτούς, αλλά όχι για τον εργαζόμενο, και πάει λέγοντας.
Η Κοινωνική Ευθύνη και η Ανάγκη για Αυτοκριτική
Βλέπετε, είναι αστείο, όταν κάποιος σας λέει ότι το κράτος είναι "αυτοί", ενώ είμαστε όλοι μαζί, μαζί με αυτούς. Δεν είμαστε ξεκάθαρα στο ίδιο σημείο, αλλά όσο πιο γρήγορα το καταλάβετε, θα κόψετε την καραμέλα. Όταν κλέβουν όλοι, αλλά κάποιοι φαίνονται περισσότερο. Και στη συνέχεια ακούμε και κάτι φανταστικό: ότι δεν ξέρουμε το "πώς". Βρε, δεν κόβουμε λίγο τις σαχλαμάρες;
Κοιτάξτε γύρω σας, σίγουρα θα βρείτε τις απαντήσεις που χρειάζεστε. Μπορεί κάποτε μαζί σας οι Έλληνες του εξωτερικού να έφυγαν για ένα καλύτερο αύριο γιατί δεν μπορούσαμε να ξέρουμε κάποια πράγματα, αλλά πλέον, με ένα "χαζό" κουτί στο χέρι, έχουμε πρόσβαση σε υλικό. Π.χ., πώς βρεθήκατε εδώ εσείς; (Αν είσαι εδώ, ευχαριστώωωω!) Αλλά ελπίζω να καταλαβαίνετε τι λέω.
Δηλαδή, δεν μπορούμε να έχουμε μια στοιχειώδη οργάνωση στον χώρο εργασίας μας; Η απάντηση είναι όχι. Διότι βλέπετε επιχειρηματίες να ανοίγουν ένα μαγαζί τεράστιο και παράλληλα να έχουν λίγα λεφτά για να το συντηρήσουν. Έχουν ρίξει ένα κεφάλαιο 20 χιλιάδων, καθαρά στο μαγαζί, βάλε και τα υπόλοιπα, και μετά πιστεύουν ότι από τη μια μέρα στην άλλη θα έχουν κίνηση. Μαντέψτε! Δεν πάει έτσι. Αλλά αν τους δώσω μια ευκαιρία να κλέψουν, ΟΥ! Έκλεψαν προχθές!
Η Κληρονομιά της Αυτοκαταστροφής και το Μέλλον
Για αυτό σας λέω, παιδιά, μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Αν το κάνετε, τουλάχιστον ευεργετήστε πράγματα, ανεβείτε κοινωνικά, εκπαιδεύστε τους γύρω σας, ώστε να χτίσετε αυτήν τη μεγάλη και τρανή οικογένεια που φαντάζεστε. Αλλά άντε, φάγατε εσείς. Τα παιδιά σας, τα εγγόνια σας όμως, αν δεν είναι ξύπνια, θα τα χάσετε όλα, αργά και σταθερά. ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ! Και μετά θα κατηγορείτε άλλους. Εσείς θα καταπιέζετε καταστάσεις, τα παιδιά σας θα είναι έτσι και έτσι, και τα εγγόνια σας θα προσπαθήσουν να σπάσουν όλο αυτό και πάει!
Μετά θα σας φταίει το κράτος, όποιο και να είναι: μπλε, πράσινο, ροζ, γαλάζιο, κόκκινο – δεν έχει καμία απολύτως σημασία! Θα κατηγορείτε τον απλό πολίτη, γιατί εσείς είστε σε μια καλύτερη κατηγορία από τον απλό πολίτη που μια μέρα θα εξαφανιστεί από τη γη και αυτό που θα αφήσετε πίσω σας είναι απλά μια ιδέα για τα λεφτά που φάγατε.
Ξέρω καλά ότι τώρα "τσούζουν" όλα αυτά, και θα γίνουν πολλοί επιθετικοί απέναντί μου! Αλλά υγεία.
Άλλα, όπως λέω πάντα, όλα αυτά είναι σκέψεις από έναν φίλο που βρίσκεται μακριά.
Δημοσίευση σχολίου