Η Μόρφωση Πέρα από τη Γνώση

Αν υπήρχε λίγη μόρφωση, σίγουρα δεν θα ήμασταν εδώ που είμαστε σήμερα.
Ας δούμε λίγο τι ειπώθηκε με έναν όμορφο τρόπο από τον ιστορικό Ιωάννη Αντωνόπουλο, εξειδικευμένο σε Ευρωπαϊκή Ιστορία, Διεθνείς Σχέσεις και Ιστορία της Εκπαίδευσης:
"Όταν ό,τι έχουμε διαβάσει έχει ξεχαστεί, αυτό που 'χει μείνει λέγεται μόρφωση."
Αυτή η φράση αποθανατίστηκε στο 27:39 στον κύκλο του "Η ιστορία κάνει κύκλους" από το κανάλι IRISTV (θα το δείτε παρακάτω στο βίντεο).
(Κύριε καθηγητά, αν το διαβάζετε αυτό και κάνω λάθος, συγγνώμη.)
Οικονομικά Συμφέροντα και η Εκπαίδευση στην Ευρώπη
Αλλά καταλαβαίνετε τι θέλω να πω. Όπως αναφέρει, "Όταν ό,τι έχουμε διαβάσει έχει ξεχαστεί, αυτό που 'χει μείνει λέγεται μόρφωση". Εκεί είναι το ζητούμενο, πώς θα αναβαθμίσουμε την εκπαίδευση, την παιδεία, τη μόρφωση, την αγωγή, την ανατροφή του ελληνικού λαού. Αλλά δεν είναι εύκολο, διότι η εκπαίδευση είναι ταξική.
Δηλαδή, ναι, είναι. Όπως αναφέρει κιόλας ότι η εκπαίδευση θέλει οικονομικά. Όταν δεν υπάρχουν και δεν κατανοούν οι πολλοί γιατί είναι απαραίτητα, είναι λίγο αστείο. Εδώ ας βάλω λίγο αλάτι στη σαλάτα μας: δίνονται λεφτά για να μάθουν τα παιδιά της Ελλάδας για άτομα με διαφορετική προτίμηση στο τι θα φάνε (αν με πιάνετε), και λεφτά για ανθρώπους που για να τους βοηθήσουμε, πρώτα θα πρέπει να έχουμε βοηθήσει εμάς. Που δεν το βλέπω και ιδιαίτερα καλό κομμάτι όλο αυτό.
Μπορεί η Ευρώπη να θέλει να μας φορτώσει νούμερα στην πλάτη μας για να είμαστε πολιτισμένοι, αλλά αυτά τα πράγματα είναι αστεία. Δηλαδή, η ίδια η Ευρώπη που μας δαχτυλοέδειχνε και μας προσέβαλε για τις δικές της επιθυμίες, θέλει πράγματα πίσω από τη στιγμή που δέλεαζε με οικονομικές διαφθορές από το εσωτερικό προς το εξωτερικό. Αυτό το πράγμα είναι αστείο και γελοίο, διότι δεν μας θέλει να είμαστε ίσοι, αλλά γελοίοι και παλιάτσοι. Αλλά, αγαπητοί γονείς όλης της Ελλάδας, νέοι και παλιοί, σας οικτίρω, διότι είμαι ένα άτομο που τα έζησε αυτά καλά στο πετσί του. Είμαι από τη γενιά που βγήκε μέσα στην κρίση στην αγορά εργασίας, και πολλοί από τη γενιά μου έφυγαν στο εξωτερικό. Και όπως είμαστε, είμαστε διαχωρισμένοι στο 50-50.
Η Νοοτροπία της Εργασίας και η Ελληνική Πραγματικότητα
Κάποιοι με τα παλιά πρότυπα: "σκύψε κεφάλι, κάνε υπερωρίες, θα ανταμειφθείς" χαχαχαχα, καλό κι αυτό. "Μην φύγεις στην ώρα σου, μην πεις, μην, μην, μην…" Και το άλλο μισό, που είμαι μέσα σε αυτό, που προσπαθήσαμε να κάνουμε πράγματα εκτός των βασικών ορίων και δεν βρίσκαμε αντίκτυπο ή προσπαθούσαμε να βελτιώσουμε την κατάσταση όπως μπορούσαμε, είναι αστείο. Να δουλεύουμε κάπου για μια επιχείρηση, να προτείνουμε πράγματα και να γελάνε ή να μας κράζουν ή να μας μειώνουν. Εκεί φαίνεται ότι δεν είχες ποτέ μόρφωση, και αυτό που λένε το μορφωτικό σου επίπεδο είναι ολίγον τι πάτος.
Ένα άλλο ωραίο παράθεμα είναι το εξής: "Τόπος στα νιάτα". Βλέπετε, πλέον είμαι στα τριάντα μου, και όμως ακόμα και τώρα συνεχίζω να προσπαθώ να δω τι δεν υπάρχει στην Ελλάδα και να το φέρω κάπως στην επιφάνεια. Μπορεί να μην αρέσει ή να φαίνεται ότι επιβαρύνω κάπως την κατάσταση όταν το λέω σε κάποιους και τους αναλύω μια ιδέα τους περαιτέρω. Αλλά δεν είμαι ένας άνθρωπος που μένει σε κάτι απλά στα λόγια ή στην ιδέα. Όσοι με ξέρουν, ξέρουν ότι κάνω συνεχώς μια κίνηση πέρα από τα όρια. Αν μπορώ, θα το κάνω, μαθαίνω και ας μην έχω ενδιαφέρον για ένα πράγμα. Στο τέλος, μένει μια μόρφωση.
"Όταν ό,τι έχουμε διαβάσει έχει ξεχαστεί, αυτό που 'χει μείνει λέγεται μόρφωση."
Άλλα, όπως λέω πάντα, όλα αυτά είναι σκέψεις από έναν φίλο που βρίσκεται μακριά.
Δημοσίευση σχολίου